Op weg naar Di Men rijden we eerst naar het gebied van de theeplantages. Er is dwars door de velden een brug aangelegd voor de toeristen om van het uitzicht te genieten die aan de andere kant van het dorp uitkomt. Hiermee wordt voorkomen dat mensen in de plantages gaan lopen en de boel vertrappen. Zou ook iets zijn voor de bollenvelden bij ons..... Daarna reden we naar de Red Army bridge waar het rode leger overheen is getrokken ruim 80 jaar terug. De brug is goed onderhouden en wordt nog steeds gebruikt door de lokale bevolking. Ook hier hebben we gelunched (weer gebakken rijst maar nu met veel groente erin en niet alleen ei). Na de lunch zijn we even verder naar de Great Karst bridge gaan lopen. Een prachtig en indrukwekkend stukje natuurschoon. De helft ging dwars door de natuur over moielijk begaanbaar pad en de andere helft van de groep over het netjes aangelegde pad. Ik heb de makkelijke weg gekozen deze keer. Nog spierpijn in de kuiten van de lange wandeling een paar dagen eerder. Daarna door gereden naar Liping, een grote stad waar we het Red Army museum bezoeken en Wu (onze reisleider) een goede uitleg geeft in het Engels. De teksten staan alleen in het Chinees. Zeer bijzonder hoe dat in 1935 en 1936 is gegaan en hoe dat Rode leger daar het hele gebied heeft veroverd. Het begin van de Maoperiode. Inmiddels is de temperatuur behoorlijk gedaald naar zo'n 14 a 15 graden. Dus dat is even wennen en de warme kleding zit nog in de koffer. Dus voor het eerst echt koud gehad.

Na het museumbezoek naar de theewinkel waar theeceremonies gegeven werden. De meesten kochten wel het een en ander maar ik heb nog chinese thee thuis liggen van vorig jaar dus niks mee genomen. Nog even langs de ATM en door naar de eindbestemming. We kwamen langs het geboortehuis van Wu waar zijn vader nog woont en zijn daar ook nog even langs gegaan. Je weet niet wat je ziet hoe zo'n man woont. In zijn eentje en zonder verwarming, 6 lagen kleding over elkaar aan en een bende..... Maar erg blij dat zijn zoon daar af en toe aan wipt met een groepje mensen. Het werd een kort bezoek want we waren eigenlijk al veel te lang in Jinping gebleven. Aangekomen bij ons guesthouse in Di Men was het even schrikken, dikke regen en erg koud en erg basic. Maar de kamer is best ruim en we hebben elektrische dekens op bed, dus van de kou geen last. Inmiddels wel snipverkouden maar dat kan niet anders want de hele groep hoest en proest in de bus en met de airco aan wordt het snel verspreid. Maar voor het eerst niet zo'n hard bed dus dat viel weer echt mee.

Vandaag zouden we een demonstratie papierscheppen krijgen en een mooie wandeling maken maar het goot van de lucht dus dat ging niet door. Als alternatief zijn we naar de stad Liping gereden en daar hebben we een massage van 1,5 uur gehad. Was niet echt zachtzinnig, mens mens wat deed dat zeer. De massage aan de kuiten en voeten was wel erg lekker. Maar hopelijk is het goed geweest voor de zere nek en schouders. Vanavond nog even gezellig met een kop koffie zitten kletsen met Mieke en het enige echtpaar in de groep. Er zitten een paar bijzondere mensen bij deze keer, we hebben al heel wat mee gemaakt met ze. Nu de foto's nog even uploaden en dan naar bed. Morgen trekken we naar een volgend dorp.