Weer thuis

Inmiddels al weer een paar dagen thuis en de tassen uitgepakt. Maar toch nog even mijn blog afmaken voor het totaalplaatje van de reis. In Kaili hebben we de weekmarkt bezocht die heel groot is en waar je werkelijk alles kunt krijgen. Naast de groente, fruit en vleesstalletjes veel benodigdheden op het gebied van de diverse handwerktechnieken. Een waar eldorado voor de liefhebbers hiervan. Maar ook een hele wijk waar je allerlei attributen kunt kopen die met de dood te maken hebben. Nepgeld, versieringen, cadeautjes voor de overledene, doodskleden, noem maar op het is er allemaal te koop. Na de markt hebben we een boottochtje gemaakt op de Chong An Jang rivier in een gammel bootje. Maar behalve dat we een paar keer vast kwamen te zitten op de bodem, is de tocht goed verlopen en was het wel lekker relaxed. Na de lunch bezochten we het Gejiadorp Matang waar weer een andere klederdracht geldt. Deze dames dragen prachtige oranje mutsen met geborduurde kleding met veel "zilver" en oranje beenwarmers. In het dorpje een batikshop bezocht waar de oude techniek nog wordt toegepast en waar uiteraard van alles te koop was. Me maar weer laten verleiden om een (machinaal) geborduurde Mandela te kopen, zal thuis misschien wel ergens in een kast belanden maar daar doe je er goed werk mee en de yuans moeten toch op voordat we naar huis gaan.

Onze laatste dag van deze reis nog goed besteed. Om 9.00 uur uitgecheckt bij ons hotel en het plan was om het museum in Kaili te bezoeken. Maar ook deze bleek wegens renovatie gesloten te zijn. Toch hebben we ons op het plein voor het museum wel vermaakt . Heel veel chinese mannen en vrouwen die op allerlei muziek aan het dansen of gymnastieken waren. Sommigen van de groep deden enthousiast mee en dat vonden ze leuk. Van hieruit nog een bezoek aan "the college". Een enorm scholencomplex waar ruim 1000 leerlingen allerlei opleidingen volgen om onder andere het culturele erfgoed in stand te houden. De overheid hecht hier ook veel belang aan en stopt er veel geld in. Maar ook allerlei andere opleidingen kunnen er gevolgd worden, zo zaten wij te praten met studenten die de opleiding voor tandarts en verpleging volgden. Bovendien zijn ze allemaal intern daar en komen ze uit heel zuid China vandaan. In het gebouw heeft Miss Yang een prachtige collectie van de meeste klederdrachten uit Guizhou van de Miao en de Dong verzameld. Erg mooi. De lunch werd in de mensa gebruikt van de school en hier hadden we veel belangstelling van de studenten. Er werden allerlei vragen gesteld en er moesten enquêtes worden ingevuld. Daarna een tocht van ruim 3 uur met de bus richting het vliegveld van Guiyang, waar we in het hotel van het vliegveld onze laatste overnachting hadden.

Ondertussen gingen er in de bus drie enveloppes voor de fooien rond voor Wu, Mieke en onze chauffeur Jiang. Dik verdiend alle 3. Ze hebben voor een prachtige reis gezorgd door een nog niet door toeristen ontdekte provincie Guizhou. Tijdens het afscheidsdiner in een leuke locatie vlakbij het hotel werden de enveloppen overhandigd en over en weer dankwoorden uitgesproken. Op tijd naar bed en de wekker op 04.45 uur want we moesten om 05.30 op het vliegveld zijn. Geen oponthoud bij de douane en Mieke had al snel een aparte balie voor ons geregeld waar we in konden checken en de koffers konden achter laten.

Vanuit Guiyang een binnenlandse vlucht naar Guangzhou en van hieruit met een KLM 737 naar Amsterdam. We hadden goede plaatsen in het vliegtuig en ondanks dat de vlucht bijna 12 uur duurde heb ik me niet verveeld, 4 films gekeken en af en toe even een kort dutje. Maar wel een hele lange en vermoeiende dag. Op Schiphol afscheid genomen van de groep en met de trein naar Hoogkarspel waar Sharon en Lola me stonden op te wachten. Samen nog even koffie gedronken en daarna snel naar bed. Inmiddels ook volop aan het hoesten en proesten en de voorraad paracetamols was snel op. Ik kan terugkijken op een prachtige reis, een hele belevenis weer rijker.

Vanuit Kaili Miao dorpjes bezocht

Vandaag de 2e jarige binnen onze groep. Na Gerda is het nu de beurt aan Fred. Dus bij het ontbijt al het "Lang zal ie leven" gezongen en gefeliciteerd. Vanmorgen eindelijk weer eens een boterham als ontbijt gehad. In dit hotel in Kaili wordt dat speciaal voor ons ingeslagen en samen met een pot koffie en potje jam voor ons klaar gezet. Maar sommigen zijn inmiddels zo gewend aan de noedelsoep als ontbijt dat ze niet anders meer willen. Om 9.00 kwam onze chauffeur Yang die zelf in Kaili woont voorrijden met de bus en reden we eerst naar een Miao dorp waar de wekelijkse lokale markt werd gehouden. Prachtig, je kunt er werkelijk van alles kopen. En als je een nieuw gebit nodig hebt is dat ook geen probleem, de tandarts is met een kraam met implantaten aanwezig met een stalletje. Ook de kapper zit op straat te knippen tussen alle etenswaren en vleeskramen in. Na deze markt reden we naar Shigiao waar we eerst een wandeling gemaakt hebbeb door een dorpje en over de aparte brug eindigden. Van hieruit zijn we naar de grotten gelopen waar met de hand weer geschept papier gemaakt wordt. Het is wel wat professioneler dan het proces wat we eerder hebben gezien, sommige handelingen worden machinaal uitgrvoerd en hier werd het papier daarna ook gedroogd met behulp van droogovens. Het materiaal is hetzelfde: de binnenkant van de bast van de moerbeiboom en het lijm wordt gemaakt van de wortels van de kiwiplant. Dit dorp heeft het papierscheppen als de voornaamste bron van inkomen. Het papier is onder andere zeer geschikt om te beschilderen en voor kalligrafie. Het gaat ook de hele wereld over naar beroemde kunstenaars. In de winkeltjes kun je allerlei boekjes, tasjes, boekenleggers en nog veel meer kopen die van dit papier zijn gemaakt. Thuis kun je dit in de wereldwinkel halen. Ook de lunch werd in dit dorp genoten waarna we naar het dorp Guingman zijn gereden waar we met rijstebrandewijn werden ontvangen door een dame in prachtige klederdracht. Zij gaf een demonstratie op een weefgetouw, zowel buiten als boven op de zolder waar ze ook haar spullen tracht te verkopen. Erg mooi, maar ik zou niet weten wat ik er thuis mee moet doen. Dus niks gekocht.

Inmiddels schoot de dag al weer aardig op en reden we terug naar het hotel. Lekker even een paar uur niets moeten. Mijn reisblog bijgewerkt want liep inmiddels 2 dagen achter maar ben nu weer bij. Om 19.00 uur naar hetzelfde restaurant van gisteren waar weer heerlijk voor ons gekookt werd. Vanwege de verjaardag van Fred hadden we taart als toetje met een glaasje rijstebrandewijn. De taart zag er prachtig uit en Wu Zeng Ou wist hem prima in stukken te snijden. Zo hadden we weer een hele leuke dag. Nog 2 dagen te gaan en dan zit het er op. Maar zo ver is het nog niet.

Van Nanshao naar Kaili.

Vandaag een enerverende dag. Om 5 uur in de morgen schrok ik wakker van het vuurwerk.ik dacht nog: welke idioot doet zoiets. Later werd het duidelijk. Om 7 uur hoorden we muziek en vuurwerk en ik zou net onder de douche stappen, toen Marian me riep om snel te komen. Er kwam een begrafenisstoet aan. De vrouwen voorop, daarna de mannen, daarna de overledene met versierde kist die werd gedragen door mannen met lange bamboestokken. Daarna een witte auto met laadbak waarin alle cadeaus die hij nodig heeft in het hiernamaals. De weduwe met haar kinderen loopt achter de auto met cadeaus. Daarna een witte auto met mannen erop die overal vuurwerk afsteken, duizendklappers en vuurpijlen. De mannen gaan mee om te begraven, de vrouwen keren aan het einde van het dorp terug. Zeer bijzonder allemaal. De begrafenisstoetbwas nog niet weg of de slager zette op het kruispunt een kar neer met daarop een half geslacht varken. Het duurde niet lang voordat de eerste klanten kwamen en de eerste nam meteen de 2 poten mee. Eigenlijk geen tijd voor de douche want er is zoveel te doen daar op straat. Maar moet ook gebeuren.

Om 9 uur vertrokken we en volgens het programma zouden we naar Jianhe gaan. Maar we waren een klein uur onderweg en hadden net een korte fotostops gemaakt toen de weg geblokkeerd bleek te zijn. Van de andere kant kwam een vrachtwagen, veel te zwaar beladen en die was in een kuil van de weg gezakt waar ie niet meer uit bleek te kunnen. Na een uur wachten besloot onze reisleider Wu Zeng Ou en de chauffeur om om te keren en via de reeds afgelegde route terug te gaan naar waar we vandaan kwamen. Inmiddels 3 uur onderweg en terug bij af. Het gevolg was dat het hele programma en route omgegooid moest worden. Ons guesthouse waar we zouden overnachten werd afgebeld evenals de kliniek die we zouden bezoeken onderweg. Het grootste probleem bleek om een nieuwe overnachtingsplek met 10 kamers te vinden. Uiteindelijk werd uitgeweken naar Kaili, een grote stad waar we ook de eerste 4 nachten hebben vertoefd. Maar een mooi hotel met westerse wc's en alles superschoon. We moesten dus opnieuw over die hele slechte weg met een gangetje van gemiddeld nog geen 15 km per uur. En veel tijd voor stops was er niet meer, we waren al veel tijd kwijt. De lunch bestond vandaag uit fruit, rijstencrackers, cupasoup en koffie of thee, dus geen gebakken rijst. We gebruikten die in een heel klein dorpje op de "wind en regenbrug". Ieder dorp heeft zo'n brug en net is een ontmoetingsplaats voor de lokale bevolking. Na een paar plasstops kwamen we in het dorp Ang Ying waar veel auto's stonden en er feest werd gevierd. Het bleek een bruiloft te zijn, een pas getrouwd stel vierde het feest voor het hele dorp in het huis van haar ouders. Er was denk ik zo'n 400 a 500 mensen, die allemaal zaten te eten en te drinken op straat. Wij werden hartelijk ontvangen en mochten zo mee eten, wat we uiteraard niet deden. Maar we hebben wel alle cadeautjes van het bruidspaar bekeken. Je weet niet wat je ziet wat ze allemaal krijgen. Bijvoorbeeld 9 dekbedden en voor zowel de jongen als het meisje zo'n 20 paar pantoffels. Uiteraard nog veel meer, maar kijk maar even naar de fotosn die ik gisteren heb geplaatst. Een geweldige ervaring weer en het thema "vrolijkheid " wat we voor deze dag bedacht hadden moet voor niemand een probleem zijn geweest. Ruim 19.00 uur kwamen we aan in Kaili en hebben daarna alleen nog wat gegeten en zijn weer op tijd gaan slap3n. Oordoppen in want er is iedere avond karaoke aan de voorkant van ons hotel.

Van Leli naar Nanshao

Om 9.00 vertrekt de bus uit Leli naar onze volgende  bestemming Nanshao. Gisteren is tijdens het eten bedacht om de komende dagen volgens een bepaald thema te gaan fotograferen. De 1e dag was het thema Repeterend ROOD. Dat moet niet moeilijk zijn in China, alles is rood. Eenieder moet aan het einde van de reis per dag 1 foto inleveren die voldoet aan het thema van de dag. We hebben het Dong gebied verlaten en komen weer in het gebied waar voornamelijk het Miao volk woont. Onze eerste stop is in het dorp Xiadangiang. Hier treffen we het want het is een feestdag in het dorp en we belanden  midden in een dansvoorstelling. Weer jong en oud met prachtige klederdracht en muziek en dans. We genieten....  Tegen lunchtijd wandelen we door een stukje prachtige natuur naar het restaurant  waar de gebakken rijst voor ons is klaar gemaakt. Veel groente erin, het was heerlijk. Daarna verder met de bus, maar de binnenwegen door de bergen zijn erg slecht. Alle aandacht gaat hier eerst uit naar de aanleg van een Expressroad waarna de binnenwegen worden opgeknapt. Maar dat is een proces van jaren.... We haalden een gemiddelde snelheid van zo'n 15 km per uur, dus dan weet je het wel. Bij het dorp Tai Yong stopte de bus en gingen wij lopend door het dorp. Hier weer veel Miao vrouwen, de "short shirts" maar ook mooie kindjes en veel lelijke mannen. Maar wel fotogeniek allemaal. Onderweg ook nog een wandeling van een paar kilometer gemaakt zodat we de benen even konden strekken en genieten van de schitterende natuur.  We kwamen ruim 19.00 uur aan bij ons  volgende hotel, dat er prima uitzag. Snel de koffers en tassen naar de kamers en naar het restaurantje waar in no time voor ons een uitgebreid diner werd klaar gemaakt. Het warme eten is hier heerlijk, steeds 6 a 7 soorten groente en voor wie dat wil is er altijd wel iets van vlees. Maar ik  vermijd dat zo veel mogelijk en mis het tot nu toe niet. Nog even gekletst op de kamer en op tijd in bed want we hadden het wel gehad na zo'n zware busrit. De foto's van deze dag staan al sinds gisteren op de site.

Van Di Men naar Zhaihao naar Leli

Gisteren regende het nog steeds pijpenstelen toen we uit bed kwamen en het was koud. Maar de berichten waren positief. Tegen 1p.00 uur zou het droog worden en later op de dag zou de zon er door komen. Het proces van papierscheppen werd nu verplaatst naar een plek onder het huis (huizen staan allemaal op houten of betonnen palen en de ruimte daaronder wordt gebruikt voor opslag van van alles). De demonstratie werd gegeven door de 2 oma's van de eigenaresse an het guesthouse. Het is een enorme klus voordat je een vel papier va ongeveer 1 meter bij 1 meter hebt. De vezels voor het papier komen van de moerbeiboom. Die worden eerst 8 uur lang gekookt in water en dan worden die met een soort knuppel stuk geslagen. Dan wordt er een soort lijm gemaakt van de wortels van de kiwiplant en als dat dik genoeg is wordt dat met water tot een pap vermengd in een emmer. Dan hebben ze een houten raamwerk met horrenkaas erin en daar wordt dat mengsel bakje voor bakje overheen gegoten en gelijkmatig verdeeld. Het vocht loopt eruit en de vezels plus lijm blijven in het raamwerk achter. Daarna moet dat een dag drogen in de zon en heb je 1 vel papier. Ik heb een hele serie foto's gemaakt maar met mijn mobiel en die heeft het inmiddels begeven, dus die foto's kan ik nu niet plaatsen. Maar zeer interessant en we hebben bijna allemaal wat vellen gekocht voor 10 yuan per vel. Waar hebben we het over.... Misschien gaan we later dit jaar een workshop bij Mieke volgen om shuba's te maken. Wie wil weten wat dat zijn moet maar even gaan kijken op de website van Mieke Gorter, onze reisleidster.

Na die demonstratie werd het droog en hebben we een prachtige wandeling gemaakt over smalle paadjes naar het naast gelegen dorp. De temperatuur steeg en de jas kon uit. Bij die aktie viel mijn telefoon uit mijn zak en in eerste instantie leek er niets aan de hand. Achteraf bleek dat anders uit te pakken. Hij is kapot en die kan ik niet meer gebruiken. Dikke pech helaas.... gelukkig heb ik mijn tablet ook mee en kan ik mail en Google gebruiken maar geen Whatsapp meer. Het was weer een bijzonder dorp. Onder de houten huisjes staan overal doodskisten. Die staan er dus al jaren voor het geval iemand overlijdt. Heel raar idee. Na de mooie wandeling nog geluncht in ons guesthouse waarna we later op de middag naar onze volgende bestemming reden. De weg was voor het grote deel slecht begaanbaar waardoor het een lange busrit werd. Nog 1 stop in een Dongdorp en hier en daar nog een fotostop en zo kwamen we pas om 19.00 uur in Zhaihao aan. Het was een zeer matig hostel met beneden een restaurant. De groep werd over 2 gebouwen verdeeld en we hebben nog wel samen gegeten en daarna had iedereen het wel gehad. Weer keiharde bedden en nog snip verkouden dus een zeer matige nacht.

1 mei: de grote vakantie is begonnen in China. We zien voor het eerst ook jongelui in die dorpen, die komen thuis uit school. Vanmorgen de eerste zieken in de groep. Zo vertrokken we met 2 mensen minder naar een Dongdorp in de buurt om daar weer een wandeling te maken. Ieder dorp is weer anders en dat is steeds zo verrassend. Binnen de Dong tak blijken alleen al 40 verschillende soorten mensen te zijn met steeds weer andere kleding en haardracht. De huizen zijn wel identiek, alhoewel er ook veel houten huizen verdwijnen en vervangen worden door stenen hoogbouw. Wu had nog een dame uit het dorp weten te strikken die in originele klederdracht met muziekinstrument een optreden kwam verzorgen. Was erg leuk en nu konden we de handgemaakte kleding en sieraden van heel dichtbij bekijken. Na de wandeling hebben we de 2 zieken weer opgepikt en zijn we naar het dorp Wugong gereden waar we aan de rivier hebben gepicknickt. Het is inmiddels weer 26 graden en felle zon dus het was oppassen dat we niet verbranden. Na de lunch nog naar 2 dorpen geweest, ook weer erg leuk maar gelukkig waren we vandaag ook een keer op tijd in ons volgende hotel. Samen met Gerda en Carla zijn we nog even wezen shoppen voor een t-shirt voor Gerda, wat hier niet echt mee valt. XXL is hier ongeveer maat L bij ons en in de dorpen zijn weinig kledingwinkels te vinden maar uiteindelijk heeft ze toch een shirt kunnen vinden. Net als terrasjes, dat kennen ze hier ook niet. Dus zijn we al om 18.00 uur naar het restaurant gegaan waar we om 19.00 uur moesten eten en hebben 4 stoelen buiten gezet en zaten we toch mooi aan een biertje. We hadden wel veel bekijks. Het eten was weer heerlijk en morgen vertrekken naar Nanshao.

Op weg naar Dimen

Op weg naar Di Men rijden we eerst naar het gebied van de theeplantages. Er is dwars door de velden een brug aangelegd voor de toeristen om van het uitzicht te genieten die aan de andere kant van het dorp uitkomt. Hiermee wordt voorkomen dat mensen in de plantages gaan lopen en de boel vertrappen. Zou ook iets zijn voor de bollenvelden bij ons..... Daarna reden we naar de Red Army bridge waar het rode leger overheen is getrokken ruim 80 jaar terug. De brug is goed onderhouden en wordt nog steeds gebruikt door de lokale bevolking. Ook hier hebben we gelunched (weer gebakken rijst maar nu met veel groente erin en niet alleen ei). Na de lunch zijn we even verder naar de Great Karst bridge gaan lopen. Een prachtig en indrukwekkend stukje natuurschoon. De helft ging dwars door de natuur over moielijk begaanbaar pad en de andere helft van de groep over het netjes aangelegde pad. Ik heb de makkelijke weg gekozen deze keer. Nog spierpijn in de kuiten van de lange wandeling een paar dagen eerder. Daarna door gereden naar Liping, een grote stad waar we het Red Army museum bezoeken en Wu (onze reisleider) een goede uitleg geeft in het Engels. De teksten staan alleen in het Chinees. Zeer bijzonder hoe dat in 1935 en 1936 is gegaan en hoe dat Rode leger daar het hele gebied heeft veroverd. Het begin van de Maoperiode. Inmiddels is de temperatuur behoorlijk gedaald naar zo'n 14 a 15 graden. Dus dat is even wennen en de warme kleding zit nog in de koffer. Dus voor het eerst echt koud gehad.

Na het museumbezoek naar de theewinkel waar theeceremonies gegeven werden. De meesten kochten wel het een en ander maar ik heb nog chinese thee thuis liggen van vorig jaar dus niks mee genomen. Nog even langs de ATM en door naar de eindbestemming. We kwamen langs het geboortehuis van Wu waar zijn vader nog woont en zijn daar ook nog even langs gegaan. Je weet niet wat je ziet hoe zo'n man woont. In zijn eentje en zonder verwarming, 6 lagen kleding over elkaar aan en een bende..... Maar erg blij dat zijn zoon daar af en toe aan wipt met een groepje mensen. Het werd een kort bezoek want we waren eigenlijk al veel te lang in Jinping gebleven. Aangekomen bij ons guesthouse in Di Men was het even schrikken, dikke regen en erg koud en erg basic. Maar de kamer is best ruim en we hebben elektrische dekens op bed, dus van de kou geen last. Inmiddels wel snipverkouden maar dat kan niet anders want de hele groep hoest en proest in de bus en met de airco aan wordt het snel verspreid. Maar voor het eerst niet zo'n hard bed dus dat viel weer echt mee.

Vandaag zouden we een demonstratie papierscheppen krijgen en een mooie wandeling maken maar het goot van de lucht dus dat ging niet door. Als alternatief zijn we naar de stad Liping gereden en daar hebben we een massage van 1,5 uur gehad. Was niet echt zachtzinnig, mens mens wat deed dat zeer. De massage aan de kuiten en voeten was wel erg lekker. Maar hopelijk is het goed geweest voor de zere nek en schouders. Vanavond nog even gezellig met een kop koffie zitten kletsen met Mieke en het enige echtpaar in de groep. Er zitten een paar bijzondere mensen bij deze keer, we hebben al heel wat mee gemaakt met ze. Nu de foto's nog even uploaden en dan naar bed. Morgen trekken we naar een volgend dorp.

Zhaoxing-Longli-DiMen

In Zhaoxing smorgens een prachtige wandeling gemaakt door de rijstvelden. Klimmen en dalen en dat bij een temperatuur van ruim 25 graden. De tocht was 8,5 km en lang genoeg in die warmte. Maar prachtig. Smiddags nog tijd genoeg om even in de stad te shoppen en zowaar een terras gevonxen waar weeen biertje konden drinken. Het is een toeristische plaats maar wel erg leuk. Nog een paar bloesjes geko ht en wat kleine rommeltjes.

27 april, Koningsdag in Nederland. We verlaten Zhaoxing weer en gaan op weg naar de volgende bestemming Longli. We komen weer door Dong dorpjes en worden weer afgezet door onze chauffeur die aan het einde van het dorp ons staat op te wachten. Onderweg maken we een stop bij de familie van onze reisleider Du die hier een kapsalon heeft. Hier kunne we onze haren laten wassen en of knippen. 8 van de 12 maken hier gebruik van dus het is een lange tussenstop. Ik heb het alleen laten wassen maar je krijgt er wel een uitgebreide hoofdmassage bij. En dat allemaal voor 60 yuan, omgerekend 8 euro. Laat je het ook knippen dan ben je 3 euro meer kwijt.

Longli is een oude garnizoensstad van 700 jaar oud met dikke vestingmuren er om heen. Het idee van het Buitenmuseum, alleen hier wonen al eeuwenlang de Han Chinezen. Het stadje blijft bevolkt en generatie na generatie blijft hier wonen. Onvoorstelbaar. Je ziet ook alleen maar oude mensen en kleine kinderen, bijna overal waar We komen. De jeugd studeert in de wat grotere steden en komen af en toe naar huis, de werkzame mannen werken veelal in de grote steden zoals Beijing of Shanghai en komen 1 of 2xper jaar thuis. De opa's en oma's zorgen voor de kleinkinderen en hebben stukjes land waar veelal rijst en overige groenten op verbouwd worden. Het is een ongezellig hotel met weerknijterharde bedden. Na het eten nog een borrel en op tijd naar bed. Wat is het toch een drama die harde bedden, het lijkt wel steeds erger te worden. Had ik mijn zelfopblaasbare luchtbedjemaar mee.........

28 april: smorgens nog een paar uur de tijd om zelf wat door Longli te lopen en de tempel te bezoeken waar de enige vrouwelijke boeddha te vinden is. Was er niet erg van onder de indruk. We wilden ook nog naar hetmuseum maar die was gesloten wegens verbouwing. Na nog een klein stukje op de vestigingsmuur te hebben gelopen gaan we verder op weg naar onze volgende overnachtingsplek Di Men.

Van Jiahu naar Zhaoxing

Op ons balkon boven de rijstterrassen was een unieke plek om te fotograferen. We hebben ons ook heerlijk uitgeleefd en zijn het dorp niet meer in geweest voor een wandeling. Omdat iedereen het zo'n unieke plek vond en het jammer was dat we hier maar 1 nacht mochten blijven kwam de reisleing op het goede idee het programma om te gooien en een extra nacht te boeken. Wij allemaal blij natuurlijk. Met het mooie avondlicht nog een paar prachtige opnames kunnen maken. Daarna weer lekker gegeten en op tijd in bed. De wekker op 6 uur gezet om de opkomende zo'n boven de rijstterrassen te kunnen fotograferen. Maar dat viel een beetje tegen, er hing een nevel boven het dal. Marian is het bed weer in gegaan en ik heb op dat ene goede moment gewacht dat de zon er door kwam. En ja hoor om 7.10 uur was ie er. Prachtig gezicht.

Na het ontbijt met de bus naar een paar Dong-dorpen toe en daar gewandeld en bij de lokale bevolking een demonstratie gehad van het stoken van rijstebrandewijn. Uiteraard ook geproefd en deze was erg lekker. Dus een halve liter mee als toetje na het eten. We waren tegen half 4 terug bij ons guesthouse en ons weer genesteld op het balkon. Het is erg warm, alle dagen zo'n 25 tot 30 graden en dan flink aan de wandel en zo is toch wel vermoeiend. We zijn een uur languit gegaan en heerlijk dutje gedaan. Zo konden we fris aan het avondmaal verschijnen. Het was de hele week al voorspeld maar het kwam niet. Maar nu brak toch een hevig onweer los. Plensbuien en weerlichten en even later was de stroom overal weg gevallen. Ik zat op het balkon om mijn reisverslag bij te werken en aangezien ik daar WiFi voor nodig heb was ik mijn hele verhaal kwijt. De stroom kwam niet meer terug en ruim een uur typwerk ging verloren. Het was gelijk overal stil en zo lagen we al om 10.00 uur in bed. Ook wel weer eens goed voor ons. Het zijn vermoeiende dagen,

Vänmorgen was er nog steeds geen stroom, dus geen koffie en noedelsoep voor de liefhebbers. Het hele gebied zat zonder stroom en op plaatsen waar wij al geweest zijn waren de wegen overstroomd. De maag werd nu gevuld met een paar koeken en een glaasje sinas. Wij hadden nog een yoghurtje waar iedereen met jaloerse blikken naar keek. Vandaag naar een volgende bestemming gereden en onderweg weer door een paar hele leuke dorpen gewandeld. De bus zet ons dan af en we lopen een paar kilometer door zo'n dorp en dan worden we een stuk verder weer opgepikt. Het is echt genieten en we zien zoveel moois. We zitten nu op de 4e verdieping van een guesthouse en hebben weer een balkon. Dus weer een hele mooie stek. Maar veel tijd om daar te zitten hebben we nog niet gehad want nadat we aankwamen hadden we 25 minuten de tijd om ons op te frissen, daarna eten en naar een optreden met muziek, dans etc, door de lokale bevolking. Het verhaal konden we niet helemaal volgen maar toch was het prachtig. Nu is het ook weer bedtijd. Marian ligt al een uur te slapen en ik ben nog druk met dit verslag. Zo nog even foto's uploaden en hopen dat het lukt. Morgenochtend een flinke wandeling en SMiddags kunnen we ons zelf prima vermaken denk ik in deze stad. Er zijn veel winkeltjes dus dat wordt shoppen.......